Ik neem je mee, maar ik weet niet waar naar toe...
Deze site is ontstaan vanuit de behoefte van een groep mensen met NAH om meer bewustwording en begrip te kweken rondom NAH en dit vorm te geven middels een theatervoorstelling. En wat deze voorstelling losmaakte ging mijn voorstelling te boven. Van de lach tot de traan en alles ertussen, het was hartverwarmend. Wat vooral naar boven kwam was dat mensen zich gehoord en gezien voelden. Ze vonden herkenning en erkenning in wat wij als lotgenoten deelden op het podium en hoe kwetsbaar dat was.
En dat was het, kwetsbaar. Voor mij persoonlijk zeer zeker. Aangezien ik ook totaal niet gehinderd werd door enige theaterervaring, laat staan podiumervaring, vond ik het retespannend om voor een uitverkochte zaal te staan. Gelukkig zie je door het tegenlicht van de spotlights waar je in staat alleen de mensen op de eerste rij, de tweede rij is al schemerig en de rest valt in een groot zwart gat. Waarmee ik meteen bewezen heb dat zwarte gaten bestaan. Nooit geweten dat wetenschap zo easy peasy is. Als het toch niets word met die theatercarrière, dan duik ik in de wereld van de wetenschap. Nee, zonder gekheid, ik ben inmiddels 56, het grootste deel van mijn carrière ligt wel achter me.
Mocht je denken dat ik dus momenteel geen baan heb, dan klopt dat. Hoe dat komt? Dat heeft alles te maken met de eerste lockdown en een daarmee samenhangend Coronacrisisontslag. Nu reken je snel uit dat dat al ruim drie jaar geleden is, en dat klopt. Nog nooit heb ik ontslag gekregen en nu werd ik met heel mijn team tegelijk ontslagen. Bij alle drie de lange banen die ik in dertig jaar gehad heb liep ik relaxed naar binnen met de mededeling dat het mij wel een toffe werkplek leek, volgde er voor de formaliteiten nog een gesprek en was het rond. Dus dat ging ik nu weer even fixen. Althans, dat was het plan. Als een herseninfarct als toetje na het ontslag geen roet in het eten gegooid zou hebben.
En dat is de reden waarom je mij hier tegen komt als een van de bloggers, want ook ik heb sindsdien NAH, en ga jullie hier af en toe meenemen in wat je meemaakt als je NAH hebt. Uiteraard met de nodige zelfspot, we moeten tussen de baaldagen door af en toe wel even lekker kunnen lachen, want waar schaduw is, is ook zon!
Tot de volgende keer, waarin ik jullie meeneem naar mijn eerste NAH-belevenissen. Bedankt voor het lezen!
Ik wens je een fijne dag!